Filmy relacja mężczyzna-kobieta, wieś, druga wojna światowa

Cinema Paradiso opowiada historię znanego włoskiego reżysera Salvatore (w tej roli Jacques Perrin), który po latach powraca pamięcią do czasów dzieciństwa spędzonego w małym sycylijskim miasteczku. Cały świat zaaferowany jest wydarzeniami politycznymi po II wojnie światowej, jednak tutaj, w prowincjonalnym miasteczku, ludzie żyją swoimi sprawami, a ich jedyną rozrywką są filmy wyświetlane w kinie parafialnym „Paradiso”. Toto (Salvatore Cascio), jak nazywają w mieście małego Salvatore, przyjaźni się z miejscowym kinowym operatorem Alfredo (Philippe Noiret), który wprowadza chłopca w magiczny świat ruchomych obrazków. Toto dzień po dniu spędza w ciemnej kinowej sali, chłonąc pojawiające się na ekranie obrazy i marząc o samodzielnym robieniu filmów. Kino staje się także dla niego źródłem pierwszych miłosnych doświadczeń. Oto pojawia się Elena, najpiękniejsza dziewczyna w miasteczku, w której zapatrzony w filmowe romanse Toto szaleńczo się zakochuje.

Kanwą scenariusza stały się wojenne wspomnienia Salomona Perela - Żyda z Saksonii. Jego rodzina uciekając przed faszystowskimi prześladowaniami emigruje do Polski. Rozpoczyna się wojna. Salomon, uciekając przed Niemcami, trafia do sierocińca w Grodnie. Tu wstępuje do organizacji komsomolskiej, której staje się aktywnym działaczem. Kiedy wpada w ręce Niemców, ci dziwnym zbiegiem okoliczności uznają go za Aryjczyka w czystej postaci. Salomon robi wszystko, aby prawda o jego pochodzeniu nie wyszła na jaw. Zostaje gorliwym zwolennikiem ideologii hitleryzmu, a nawet bohaterem wojennym. Wkrótce zwierzchnicy doceniając jego zasługi wysyłają go do elitarnej szkoły Hitlerjugend…

Dwunastoletni Renato jest zakochany w Malènie. Kiedy jednak zazdrośni sąsiedzi zaczynają o niej plotkować, Renato musi oddzielić prawdę od kłamstw.

Rok 1943. Wieś na Morawach jest terroryzowana przez Sekala - nieślubnego syna jednego z gospodarzy. Współpracując z hitlerowcami, mści się on za wcześniejsze upokorzenia i prześladowania. Mieszkańcy potrzebują kogoś, kto uwolni ich od dręczyciela. Wybór pada na poszukiwanego przez gestapo kowala Jurę.

Trwa właśnie wojna. Na małej stacji kolejowej Kostomlaty, gdzieś w Czechach, znudzeni kolejarze czekają na kolejne pociągi, które nierzadko się spóźniają. Aby czas szybciej płynął, opowiadają sobie o swoich miłosnych przygodach. Główny bohater, młody aspirant Milos ma problemy ze zdobyciem pierwszej dziewczyny. Stara się to jednak osiągnąć za wszelką cenę.

Rok 1943. Historia grupy Algierczyków wcielonych do armii francuskiej podczas II wojny światowej. Saïd, Abdelkader, Messaoud i Yassir są przedstawicielami różnych klas społecznych, których połączyła gotowość do walki z nazistami w obronie ojczyzny. Jednak ze względu na swe pochodzenie są traktowani jak żołnierze drugiej kategorii, których można w rozmaity sposób dyskryminować, na przykład obcinając racje żywnościowe. Nie jest też brana pod uwagę możliwość awansowania ich. Złota Palma w Cannes 2006 za główną rolę męską. Nominacja do Oscara 2007 za najlepszy film nieanglojęzyczny.

Debiutancki film Kazimierza Kutza, złożony z trzech nowel, „Krzyż”, „Pies” i „Wdowa”, będących adaptacjami opowiadań Józefa Hena. Akcja toczy się w czasie II wojny światowej i tuż po niej. „Krzyż”: Franek Socha to wiejski fajtłapa i poczciwina. Podczas wojny wykazuje się jednak bohaterstwem i zostaje odznaczony Krzyżem Walecznych. Ma nadzieję, że po powrocie do rodzinnej wsi odzyska uznanie w oczach rodziny i znajomych. Wojnę postrzega jednak tylko jako działania frontowe. Po powrocie do domu przeżywa szok, gdy okazuje się, że wojna dotarła także tu, a z jego wsi zostały jedynie zgliszcza. „Pies”: Studium duchowej patologii spowodowanej przez wojnę. Do oddziału polskich żołnierzy przyplątuje się bezpański pies. Okazuje się jednak, że zwierzę zostało wyszkolone przez esesmanów do pilnowania jeńców w Oświęcimiu. Polacy wyładowują na nim swą nienawiść. „Wdowa”: Film pełen humoru i łagodnej satyry. Po wojnie w małym miasteczku na Ziemiach Zachodnich ludzie próbują odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Do miasteczka przybywa wdowa po bohaterze wojennym. Miejscowi traktują ją niemal jak obiekt kultu. Mało kto dostrzega, że jest ona wciąż młodą i atrakcyjną kobietą, która chętniej niż o żałobie myśli o przyszłości.

Czeskie Brno, jest rok 1943, trwa okupacja niemiecka. W miejskim szpitalu pracuje młoda pielęgniarka Eliska. Pewnej nocy przywieziono do szpitala poważnie rannego chłopa Joza, z odległej, przygranicznej wsi Żelary. Pacjent musi mieć koniecznie przeprowadzoną transfuzję krwi, tej samej grupy co Eliska. Dziewczyna bez wahania ratuje mu życie, tworząc swoistą więź krwi. W szpitalu zawiązany jest ruch oporu, do którego należy także Eliska. Gestapowcy wpadają na ich trop, więc dziewczyna musi szukać bezpiecznego schronienia. Pomoc oferuje jej Joza zabierając ją do swojego drewnianego domku w górach. Mając fałszywe dokumenty tożsamości, Eliska nazywa się teraz Hana, z dnia na dzień staje się góralką...

Akcja filmu rozgrywa się na początku II wojny światowej na jednej z greckich wysp. Dowódca włoskich okupantów, Kapitan Corelli zakochuje się w pięknej Greczynce Pelagii. Problem w tym, że Pelagia ma narzeczonego, który jest na dodatek komunistą i partyzantem. [opis dystrybutora]

Film oparty jest na faktach i opowiada historię ucieczki z Syberyjskiego obozu pracy. Zdarzenie to miało miejsce w 1940 roku, kiedy to siódemka śmiałków pochodzących z różnych krajów postanowiła uciec z niewoli. Towarzysze będą musieli pokonać tysiące kilometrów przez wrogi teren, by dotrzeć do wymarzonych Indii, gdzie zaznają wolności. Podczas wyprawy poznają m.in. prawdziwe znaczenie słowa przyjaźń.